Λαθρομετανάστευση η Πολυπολιτισμικοτητα?

Έχουμε συνηθίσει σε μια ιδιαίτερη λογική «παραλογισμού» στην Ελλάδα. Όταν κάτι δεν το συζητάμε, αυτόματα δεν υφίσταται μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα πεί την πρώτη λέξη.

Με αφορμή το νομοσχέδιο για τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας μας, κλινόμαστε, για άλλη μια φορά να εκφέρουμε γνώμη όλοι για το «πρόβλημα». Ίσως γιατί η αλβανικής καταγωγής οικογένεια που ζει στο κάτω διαμέρισμα διαταράσσει την ομαλή ζωή μας, ίσως γιατί τα παιδιά μας κάνουν παρέα με προσφυγάκια , ίσως γιατί τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα θέλουν να ονομάζονται Έλληνες –βαριά κληρονομιά-. Αλλά τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα, ξεπερνάνε την ανοχή μας, το κυριότερο που άκουσα τελευταία, στο αστικό οι πρόσφυγες έχουν το θράσος να ασκούν το αναφαίρετο δικαίωμα τους της διατήρησης της γλώσσας τους, βασική αξία πολιτισμού.. κατι μου θυμίζει όλο αυτό, κάποιους Έλληνες που έπαιρναν τον δρόμο για άλλες χώρες προσπαθώντας να γλυτώσουν από τη φτώχεια και τις σκληρές συνθήκες της Ελλάδας, αναζητώντας οικονομική διέξοδο μετά τον εμφύλιο. Κανείς δε μιλούσε για λαθρομετανάστες τότε, μήπως αποφαινόμαστε ότι ο Έλληνας έχει γονίδιο καλής συμπεριφοράς? Μας φταίνέ οι μετανάστες εμάς που έχουμε χαράξει κατευθυντήρια γραμμή στη ζωή μας την ανομία, την κατάλυση των νόμων, την έλλειψη σεβασμού, τα λαδώματα, τη διαπλοκή την αδιαφάνεια.

Ασκούμε κριτική εύκολα για μια κατάσταση δύσκολη και σύνθετη, έχουμε περάσει απο τη μετανάστευση, στη λαθρομετανάστευση, στην υπεράσπιση της εθνικής μας ταυτότητα στην υπερεκτίμηση της καταγωγής μας και για εμένα προσωπικά στον ρατσισμό. Για ένα περίεργο λόγο πολύς κόσμος σήμερα στην Ελλάδα αναζητά ταυτότητα κοιτώντας το παρελθόν, την ιστορία την αρχαία Ελληνική μας υπερηφάνεια, την υπεράσπιση της πατρίδας που με τόσο κόπο κατακτήσαμε απο τον εχθρό, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ορισμός του έθνος μέλλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ανήκουμε εδω και 29 χρόνια, πρεσβεύει το άκρως αντίθετο του εθνικισμού, κάθε πολιτισμός έχει το χώρο του, αλλά ο χώρος αυτός είναι ανοιχτός προς τον άλλον. Η γνώση η ανοχή και η μείξη είναι προϋπόθεση για την επιβίωση του κάθε πολιτισμού. Η υποδοχή του καινούριου είναι πρόοδος

Δεν καταλαβαίνω γιατί μιλάμε για μετανάστευση και λαθρομετανάστευση αντί να μιλάμε για πολυπολιτισμικότητα σήμερα που εν έτη 2010 είναι επιτέλους δυνατό να συνδυάσουμε την δημοκρατία και την ανοχή στο διαφορετικό? μπορούμε να διαφυλάξουμε την συνύπαρξη της πολυπολιτισμικότητας με την προώθηση νέων σύγχρονων αντιλήψεων που απεγκλωβίζουν τον άνθρωπο και τα κοινωνικά σύνολα από παρωχημένες ιστορικά αντιλήψεις; Μπορούμε να ξεπεράσουμε την ξενοφοβία και να ανοίξουμε την πόρτα σε μια νέα ιδέα, τη διαμόρφωση και εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων και πολιτικών, ώστε η πολιτισμική ποικιλότητα να διατηρηθεί και να διαχυθεί για να αγκαλιάσει ολόκληρη την κοινωνία, διαμορφώνοντας νέα πρότυπα, νέα αξιακά κοινωνικά συστήματα, καθώς και νέες κοινωνικές αλλά και ατομικές πρακτικές διαβίωσης. Η πολυπολιτισμικότητα ειναι προνόμιο της σύγχρονης εποχής μας, μπορούμε να μάθουμε πολλά και να ωφεληθούμε από τις εμπειρίες των άλλων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μόνη μοιρασιά που κάνει πλουσιότερους αυτούς που μοιράζονται, είναι η μοιρασιά των πολιτισμικών αγαθών. Το άνοιγμα νέων οριζόντων ήταν και είναι πολιτισμικό αίτημα! Η διευρυμένη κοινωνία είτε ως ιδεολογία είτε ως τρόπος ζωής, είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο.

Αξίζει ν’ αναφέρω ένα περιστατικό που συναντήσαμε πρόσφατα, ζητήσανε σε καποιους μαθητες δημοτικού να περιγράψουν μια φωτογραφία. Η περιγραφη ολων των παιδιων ηταν η ίδια. 5 κοριτσάκια και μια κινέζα. Ήταν έξι κοριτσάκια.

Η διαπολιτισμική αγωγή και εκπαίδευση είναι μια ανάγκη της εποχής μας, που έχει καταστεί πλέον αυτονόητη. Για να γίνει εφικτό αυτό είναι απαραίτητη η διαμόρφωση ενός νέου πολίτη με αξίες και γνώσεις βαθιά δημοκρατικές και πολιτισμικά πλουραλιστικές, ο οποίος θα είναι ικανός να συμβιώσει και να συνεργασθεί αρμονικά με άτομα διαφόρων εθνοτικών πολιτισμών.

Μήπως είμαστε πολύ μακριά απο αυτό?

"Να θεωρείτε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς νόμους όπου θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξάρτητα φυλής. Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και βάρβαρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που τους γέννησε. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή! Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο (...). Από μέρους μου θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαψούς. Και θα ήθελα να μην είσθε μόνο υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι!"

(Απόσπασμα από τον όρκο του Μ.Αλεξάνδρου στην Ώρη.

Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Κεφ. Μ.Αλέξανδρος).

Η Χιονάτη και οι εφτά ταλαίπωροι..(Μέρος Γ)

Πριν φτάσει όμως στο σπιτάκι η βασίλισσα εφοδιάστηκε όπως μας πληροφορεί ο μύθος με τον κατάλληλο δολοφονικό μηχανισμό που ακούει στο όνομα…μεταξωτές κορδέλες. Φτάνει στο σπιτάκι και αρχίζει να διαλαλεί την πραμάτια της….Κορδέλες…ωραίες χρωματιστές κορδέλες….Η Χιονάτη, αγνοώντας το γεγονός ότι για εβδομάδες είχε να συναντήσει άνθρωπο σε εκείνη την περιοχή και ότι δεν ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον πλανήτη μια γριά να πουλάει κορδέλες στη μέση του πουθενά, επίσης αγνοώντας το γεγονός ότι βρισκόταν εκεί όχι από βίτσιο αλλά επειδή ήταν υποψήφιο θύμα δολοφονίας και κρυβόταν, αποφάσισε να αγνόησει και τις συμβουλές των νάνων και άνοιξε την πόρτα για να θαυμάσει τις κορδέλες…Πάρε μία κορδέλα καλή μου για τον κορσέ σου…την παρότρυνε η γριά-μεταμφιεσμένη βασίλισσα. Αχ! Είναι τόσο όμορφες σκέφτηκε η εντελώς βλαμμένη Χιονάτη…Έλα πάρε μία θα σου την κάνω δώρο…Αχ! Τι καλά σκέφτηκε η αθώα Χιονάτη και δε μπήκανε ψύλλοι στα αυτιά της ότι η παράξενη εμπόρισσα στη μέση του πουθενά που βρήκε επιτέλους έναν πελάτη αντί να του πιάσει τον κώλο, του χάριζε την πραμάτια της…Ελα, κάτσε να σου τη δέσω…συνέχισε η γριά και η δικιά μας σαν το βόδι κάθησε….Με μιας η κακιά μητριά βάζει μπρος το σατανικό της σχέδιο που αν επρόκειτο για άλλο θύμα θα ήταν εντελώς αποτυχημένο, αλλά με τη Χιονάτη πέτυχε και της σφίγγει τόσο πολύ τις κορδέλες που δεν μπορεί να αναπνεύσει και πέφτει λιπόθυμη και μισοπεθαμένη στο πάτωμα….ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ…δεν το πιστεύω την ξέκανα με δυό κορδέλες!!!! Σκέφτηκε η μητριά…Τελικά είναι πιο ζώον από ότι νόμισα….Και τώρα είμαι και πάλι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα!! Το μεσημέρι οι νάνοι, ταλαιπωρημένοι και καταϊδρωμένοι γύριζαν από τη δουλειά συζητώντας: τι να μας μαγείρεψε σήμερα η μικρή; Γιουβαρλάκια; Αυγά με μπέικον; Μακαρόνια ογκραντέν; Φιλέτο με σως αλλά κρεμ; Και καταπεινασμένοι όρμησαν μέσα στο σπίτι και τι να δουν; Τη Χιονάτη στο πάτωμα κατάχλωμη σα νεκρή…Ας το διάλο, τίποτα δεν ετοίμασε σκέφτηκαν όλοι αλλά δεν το έδειξαν…αντ’αυτού προσποιήθηκαν ένας ένας ότι τη χαστούκιζαν για να ξυπνήσει, ενώ στην πραγματικότητα βγάζανε το άχτι τους που θα μένανε νηστικοί…Ξύπνα μωρή…Τι νερό της ρίξανε, τι χαστούκια, τι τη γυρίσανε ανάποδα…αυτή εκεί αμίλητη, ακούνητη…ξαφνικά ο Γκρινιάρης δεν άντεξε και ξέσπασε….Ε αι σιχτίρ από τότε που ήρθε αυτή η χλεμπονιάρα μπουκιά δεν έχουμε βάλει στο στόμα μας θέλει να μας κάνει όλους σαν τα μούτρα της αδύνατους…..Και τότε ένα λαμπάκι άναψε στο μυαλό του Σοφού που ήταν και ο πιο σοφός από όλους…Καλέ σαν πολύ αδύνατη δεν είναι σήμερα η Χιονάτη;;; τι σφιχτά που είναι αυτές οι κορδέλες….κάτσε να τις ξεσφίξω λίγο…τσουπ τσουπ –ω του θαύματος!! Η Χιονάτη άρχισε σιγά σιγά να αναπνέει και να επανέρχεται στη ζωή! Καλοί μου νάνοι τι θα έκανα χωρίς εσάς τους ρώτησε και τους διηγήθηκε τι είχε συμβεί…Οι νάνοι άκουσαν υπομονετικά την ιστορία της ηλιθιότητάς της παρότι όλοι ήθελαν να φάνε και να κοιμηθούν γιατί είχανε σηκωθεί από τα χαράματα σε αντίθεση με τη Χιονάτη που ξύνονταν από το πρωί…καρτερικά λοιπόν ακούσαν την ιστορία της, τη συμβούλεψαν να μην ξανανοίξει σε κανέναν και σκέφτηκαν να παραγγείλουν πίτσα αλλά δεν είχε ανακαλυφτεί ακόμη…έτσι έπεσαν νηστικοί για να σηκωθούν την επόμενη μέρα να πάνε στη σκληρή τους εργασία…Πίσω στο παλάτι η μητριά μόλις γύρισε και πριν καλά καλά ξεφορτωθεί τα κουρέλια με τα οποία είχε μεταμφιεστεί σε γριά πραματευτού έτρεξε στον καθρέφτη να επιβεβαιώσει το φονικό…Ο καθρέφτης της αποκάλυψε την εικόνα της Χιονάτης να πρήζει τους νάνους με την ιστορία της κι αυτοί να την ακούνε βαριεστημένα…Φτου γαμώτο σκέφτηκε η βασίλισσα που νόμιζε ότι είχε κάνει το τέλειο έγκλημα…Άντε πάλι από την αρχή…Κι αφού κάθισε και σκέφτηκε κατέληξε σε ένα δηλητηριασμένο μήλο που θα έριχνε τη Χιονάτη σε αιώνιο ύπνο (ρούτινα) από τον οποία θα ξυπνούσε με το πρώτο αγάπης φιλί (αρχιρουτίνα…) σιγά μη προλάβουνε να τη φιλήσουνε σκέφτηκε η κακιασμένη μητριά…οι νάνοι θα τη νομίσουνε νεκρή και θα τη θάψουνε ζωντανή…ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…Και μια και δυό τρέχει πάλι πίσω στο σπιτάκι (μεταμφιεσμένη σε γριά φυσικά) τοκ τοκ….ποιός είναι; Μήλα ωραία λαχταριστά μήλα πουλάω! Τώρα καταλαβαίνετε βέβαια ότι δε θέλω να απομυθοποιήσω την τραγική φιγούρα της Χιονάτης αλλά μιλάμε για εξαιρετικό βούρλο…Μια μέρα πριν κι ενώ είχε να δει άνθρωπο για μήνες, μια γριά εμπόρισσα τη δολοφονεί παρά λίγο…Την επόμενη μέρα ξαναεμφανίζεται η ίδια περίπου φιγούρα. Ξανανοίγεις την πόρτα; Κι όμως, η πανέξυπνη ηρωίδα μας που η μάνα της δε σκέφτηκε στην αρχική ευχή της να προσθέσει και το αχ! Το παιδάκι μου να έχει κι ένα μυαλουδάκι σαν του Αινστάιν…άνοιξε την πόρτα κι έμπασε μέσα τη γριά με το πανέρι που της πρόσφερε άλλη μια φορά δώρο ένα λαχταριστό κατακόκκινο μήλο. Όλα αυτά είναι συμβολικά θα μου πείτε…το κακό που δελεάζει το καλό όπως το φίδι την Εύα με ένα μήλο αλλά η κεντρική ιδέα δεν αλλάζει. Πρόκειται για ένα εξαιρετικής χαζομάρας άτομο και μάλιστα ανυπάκουο μιας και οι νάνοι είχανε βαρεθεί να της υπενθυμίζουνε να μην ανοίγει σε κανέναν την πόρτα. Δάγκωσε λίγο μήλο καλή μου, είπε η γριά…Ευχαριστώ κι έχω μια πείνα είπε η ακαμάτρα Χιονάτη που ακόμη δεν είχε μαγειρέψει ως συνήθως…Γκνιάμ Γκνιάμ…με την πρώτη μπουκιά πέφτει κάτω σα νεκρή. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ τα γνωστά να μη σας κουράζω η βασίλισσα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια ευχαριστημένη για το έργο της αν και δε θα’πρεπε γιατί το σχέδιό της ήταν για ακόμη μια φορά εντελώς αφελές αν επρόκειτο για θύμα με έστω το βασικό δείκτη νοημοσύνης. Οι εφτά ταλαίπωροι νάνοι, από τη σκληρή εργασία και τη νήστεια της προηγούμενης ημέρας έσερναν τα κουρασμένα κορμιά τους προς την καλύβα τους...Στο νου τους είχαν ένα πράγμα: το ΦΑΙ…..Μπήκαν μέσα ένας ένας και αγνοώντας το κορμί της Χιονάτης που κείτονταν για ακόμη μια φορά στο πάτωμα κάθισαν στο τραπέζι…Αντε καλεεεεεεε….έχουμε λυσσάξει….Χιονάαααααατηηηηηηη Χιονάαατηηηηηη μα που είναι αυτό το κορίτσι επιτέλους πιά….Στο πάτωμα είναι αναφώνησε ο Χαζούλης…Άντε πάλι τα ίδια…Εγώ δεν το κουνάω από εδώ είπε ο Γκρινιάρης και γιατί να τον κατηγορήσουμε;;…Άρχισε πάλι ο γύρος της απόγνωσης με χαστούκια, νερά, αμμωνίες μόνο που στην αγανάκτησή τους προστέθηκαν αυτή τη φορά και μερικές κλωτσιές, αλλά το άψυχο σώμα της Χιονάτης δεν αντιδρούσε…Αφού είδαν και απόειδαν οι νάνοι άρχισαν να πέφτουν μία μία οι ιδέες….να τη θάψουμε έλεγε ο ένας…να τη βάλουμε στο ψυγείο ένας άλλος, να τη φάμε ένας τρίτος…να της φτιάξουμε ένα γυάλινο φέρετρο και να την βάλουμε μέσα μέχρι να έρθει ένας πρίγκιπας να την ξυπνήσει με το πρώτο αγάπης φιλί αναφώνησε ο Χαζούλης που το’παιζε χαζός, όμως φήμες λένε ότι ζούσε διπλή ζωή ως νάνος και ως τσουτσές της βασίλισσας και είχε ακούσει το πανούργο σχέδιό της όταν το ετοίμαζε…Αυτή είναι φίλοι μου η πάσα αλήθεια γύρω από την περίεργη αυτή ιδέα των νάνων να βάλουνε την Χιονάτη σε ένα γυάλινο φέρετρο και να την απιθώσουνε στη μέση του πουθενά…Αυτός κι ένας άλλος λόγος βέβαια…για να μπορούν κάθε μέρα περνώντας από κει να τη μουτζώνουνε ενθυμούμενοι τις ταλαιπωρίες που πέρασαν για χάρη της και να τους φεύγουνε τα νεύρα…Όλα κυλούσαν όμορφα για λίγα χρόνια, η βασίλισσα χαίρονταν γιατί είχε απομείνει η πιο όμορφη, οι νάνοι βρήκαν την ησυχία τους και τα κρεβάτια τους που τα είχε καταλάβει η πρώην πιο όμορφη και τώρα ψιλονεκρή Χιονάτη..μέχρι που μια μέρα ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας….Αυτό το θεσμό πάλι δεν μπόρεσα να τον καταλάβω ποτέ…Τι ακριβώς κάνουνε όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι πρίγκιπες και βρίσκονται στα πιο άκυρα μέρη είναι πράγματι ανεξήγητο…Πρόκειται πάντως για μάστιγα που σταμάτησε όμως κάπου στην Αναγέννηση γιατί σήμερα οι Πρίγκιπες περιπλανιώνται μεν αλλά σε πολύ συγκεκριμένους προορισμούς: στα σούσι μπαρ, στα σαλέ της Ελβετίας, για σαφάρι στην Αφρική, και άλλα διασκεδαστικά μέρη, σίγουρα όχι όμως μέσα στα δάση του Αμαζονίου με την ελπίδα να βρούνε γκόμενα όπως οι πρίγκιπες της εποχής αυτής…Ο δικός μας πάντως περιπλανιώτανε σαν το μαλάκα και κάτι άρχισε να του βρωμάει…Ακολούθησε τη βρώμα και τι να δει; Μια κοπέλα μέσα σε ένα γυάλινο φέρετρο….και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν να κοιτάξει καλά καλά αν τον βλέπει κανείς, να ανοίξει το φέρετρο και να φιλήσει την ψόφια πριγκίπισσα….Καλά έχω δει βίτσια και βίτσια αλλά σαν αυτό τον πρίγκιπα δε νομίζω να υπάρχει (ίσως λίγο τον φτάνει η άλλη που φίλησε το βάτραχο). Και αφού λοιπόν ικανοποίησε τις νεκροφιλικές του τάσεις κίνησε να φύγει…Για κακή του τύχη όμως, έλυσε και την κατάρα με το φιλί κι αναγκάστηκε να φορτωθεί για σύζυγο μια ηλίθια και να την πάρει μακριά σε κάποια μακρινή χώρα…Και όλοι ζήσανε ευτυχισμένοι…Ήταν τόσο απλό να λυθεί το ζήτημα τελικά από την αρχή…Η βασίλισσα-μητριά-κακιασμένη-μάγισσσα το μόνο που την ένοιαζε ήταν να είναι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα…Αντί να αναλώσει όλο αυτή τη φαιά ουσία και να φορτωθεί τρεις απόπειρες δολοφονίας, να κάνει τη ζωή εφτά μουτζωμένων από τη μοίρα ταλαίπωρων ακόμη πιο δύσκολη και να παντρέψει με το ζόρι έναν περιπλανώμενο μεν αλλά με περίεργα γούστα πρίγκιπα, μπορούσε απλούστατα να στείλει τη Χιονάτη στο εξωτερικό ίσως εσώκλειστήη σε κάποιο κολέγιο στην Ελβετία κυρίες και κύριοι…Σε κάποια άλλη χώρα τελοσπάντων…Έτσι και οι δύο θα ήταν ομορφότερες σε ολόκληρη τη χώρα, στη δικιά της κάθε μία αντίστοιχα…Αλλά έχουμε ξαναναφερθεί στο γνωστό σαδομαζοχισμό που δέρνει τους πρωταγωνιστές των παραμυθιών...τέλος.

Η Χιονάτη και οι εφτά ταλαίπωροι.. (Μέρος Β)

...αχ τι όμορφα είναι όλα και μικροσκοπικά! αναφώνησε η Χιονάτη και σκέφτηκε ευθύς αμέσως: θα μένουν παιδάκια εδώ…ναι! ναι! το βρήκα! εφτά μικρά παιδάκια... νταααααααααα…….(ηλίθια έτσι;)…εφτά μικρά παιδάκια μένουν μόνα τους στο δάσος...παρόλα αυτά, και παρότι πίστεψε ότι πρόκειται για παιδάκια δε δίστασε όχι μόνο να καταβροχθίσει τα φαγητά τους αλλά ούτε καν να κάτσει σαν άνθρωπος να φάει από ένα σερβίτσιο….το παραμύθι μας λέει ότι έφαγε λίγο από το ένα πιατάκι, λίγο από το άλλο ψωμάκι, ήπιε λίγο από το τρίτο κρασάκι (αυτό το παραβλέπουμε ότι τα παιδάκια το τσούζαν που και που) και μετά σαν τη μουλάρα ξαπλώθηκε και στα εφτά κρεβατάκια γιατί το ένα λέει δεν τη χωρούσε…και δεν ανησύχησε μήπως το σπίτι κατοικείται από παρανοϊκούς δολοφόνους, ληστές, βιαστές ή κλεπταποδόχους. Το απόγευμα και ενώ η μικρή Χιονάτη ροχάλιζε μακάρια γύρισαν οι ταλαίπωροι ένοικοι από τη σκληρή δουλειά τους…επρόκειτο για εφτά νάνους που δούλευαν σε διαμαντορυχεία….και ενώ κατά τα φαινόμενα βρίσκανε πλούσιο υλικό, ζούσαν σαν τους φτωχούς συγγενείς σε ένα μικρό καλυβάκι…τώρα η μάνα που έκανε έναν (νάνο) έκανε δεύτερο, έκανε τρίτο, έκανε τέταρτο…ε δεν αναρωτήθηκε μήπως έχω κάποιο πρόβλημα να πάω να το κοιτάξω;;;; γιατί μου βγαίνουν όλα τα παιδιά σκάρτα; Όχι όμως αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν πήρε πρέφα συνέχισε ακάθεκτη. Φήμες λένε ότι πήγαινε για το κορίτσι αλλά μετά το έβδομο αγόρι παραιτήθηκε της προσπάθειας. Το κακό όμως είχε ήδη γίνει κι έτσι εφτά μαγκούφια κατέληξαν να μένουν στο σπιτάκι αυτό. Η μάνα τους κάνοντας την επανάστασή της κινήθηκε αντίθετα με τις παραδόσεις της εποχής και είχε ονοματίσει τα παιδιά της όχι ανάλογα με τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά (βλ.Η Χιονάτη και οι εφτά ταλαίπωροι Μέρος Α) αλλά ανάλογα με τις φυσικές τους χάρες-κουσούρια. Έβγαλε λοιπόν τα παιδιά της Σοφό, Χαχανούλη(ωχ συγνώμη αυτό είναι από άλλο στόρυ) ήθελα να πώ Γελαστό, Υπναρά, Χαζούλη, Ντροπαλό, Συναχωμένο και Γκρινιάρη. Τώρα το να είσαι όλα τα υπόλοιπα πες ότι μπορεί να συμβεί αλλά στην περίπτωση του Συναχωμένου μπορούσε πιστεύω να κάνει κάτι η μάνα, ίσως να ντύσει το παιδί καλύτερα ή να πάει να το κοιτάξει για αλλεργίες…στη δε περίπτωση του χαζούλη πρόκειται για άτομο χτυπημένο από τη μοίρα…και νάνος και ηλίθιος δηλαδή….κρίμα…γύρισαν λοιπόν οι νάνοι στο σπιτάκι τους, κάθισαν στο τραπέζι και άρχισαν τις ερωτήσεις που προκάλεσε η πρωτύτερη αδιάκριτη συμπεριφορά της Χιονάτης: Ποιος έφαγε από το φαγάκι μου; Ποιος πείραξε το ψωμάκι μου; Ποιος ήπιε από το κρασάκι μου; Κλπ Κι εκεί που κόντεψαν να γίνουνε κώλος οι άνθρωποι μεταξύ τους για το ποιος έφαγε το φαί ποιού, άκουσαν ροχαλητά και συνειδητοποίησαν ότι κάποιος ήταν μέσα στο σπίτι…εγώ στα λεγα να κλειδώνουμε άρχισε τις γκρίνιες ο Γκρινιάρης…κι είχε και δίκιο εδώ που τα λέμε…και ανακαλύπτουν την κοιμωμένη Χιονάτη που είχε ξαπλώσει με τα ρούχα και τα παπούτσια πάνω σε όλα τα σκεπάσματα…(βρωμιάρα…)…αυτή ξυπνάει τρομαγμένη και συνειδητοποιεί τι μαλακία έκανε που δεν περίμενε να δει ποιοι κατοικούσαν πριν αράξει σαν στο σπίτι της…ευτυχώς για πολύ καλή της τύχη (πρόκειται για φοβερή κωλοφαρδία) οι νάνοι ήταν πολύ ευγενικοί και κατανόησαν το πρόβλημά της (ότι δηλαδή η παρανοϊκή μάγισσα-μητριά της ήθελε να την καθαρίσει για να επιβεβαιωθεί) και αποφάσισαν να την κρατήσουν για δουλάρα αλλά ποτέ μα ποτέ να την εκμεταλλευτούν παρά την ομορφιά της αν και ήταν εφτά μαγκούφια χωρίς καμιά ελπίδα να γαμηθούν σε παρελθόν παρόν και μέλλον…όλα λοιπόν νορμάλ και σε αυτό το παραμύθι (θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα) και άρχισε μία ήρεμη ζωή στο μικρό καλυβάκι όπου οι νάνοι φεύγαν στη δουλειά το πρωί αφού συμβούλευαν τη μικρή Χιονάτη να μην ανοίγει σε κανέναν την πόρτα κι η μικρή πριγκήπισσα, ενθουσιασμένη από την καινούρια της ζωή, συνέχιζε να ομορφαίνει παρά το γεγονός ότι συζούσε και είχε να καθαρίζει, να πλένει και να μαγειρεύει για εφτά γέρους εκ των οποίων ο ένας εστία μικροβίων, ο άλλος ηλίθιος, ο άλλος γκρινιάρης, ο άλλος κοιμισμένος, ο άλλος φύτουκλας και ο τελευταίος να κρύβεται συνέχεια στο μπάνιο…..Αλλά τι γινότανε πίσω στο παλάτι;;; Ο καθρέφτης μετά που διώξανε τη Χιονάτη είχε πέσει σε αδράνεια…Η βασίλισσα σίγουρη για την ομορφιά της δεν τον χρησιμοποιούσε πιά…Αυτός που εκτός από γλυφτράκι ήτανε και ρουφιάνος αλλά και ανακατωσούρης…μια μέρα που η βασίλισσα περνούσε τυχαία από εκεί τη ρώτησε: εεε…σόρυ…μήπως θέλεις να σου πώ αν είσαι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα;;; γιατί αν ναι η απάντηση είναι όχι!.....τι; είπε η βασίλισσα; Και ποια είναι; Η Χιονάτη φυσικά! Ξανάπε ο καθρέφτης…Μα η Χιονάτη είναι νεκρή…Νομίζεις της λέει ο καθρέφτης κι αμέσως της αποκάλυψε την εικόνα της Χιονάτης στον κήπο του καλυβιού να απλώνει ένα σώβρακο του Χαζούλη…ΓΓΓΓΓΓκκκκκκκκρρρρρρρρρ άναψε και κόρωσε η βασίλισσα και μια και δυό ντύνεται φτωχικά και τρέχει γρήγορα γρήγορα στη φτωχική καλύβα του δάσους….(συνεχίζεται)

Η Χιονάτη και οι εφτά ταλαίπωροι…(μέρος Α)

Και εδώ είμαστε πάλι πιστοί στο ραντεβού μας για το σχολιασμό και αυτό το μήνα μίας ακόμη χιλιοειπωμένης, ενδιαφέρουσας πλην όμως αρκετά προβληματικής ιστορίας, αυτήν της μικρής τρισχαριτωμένης Χιονάτης και τα όσα μύρια τράβηξε μέχρι να τη φιλήσει ο περιπλανώμενος πρίγκιπας ώστε να κλείσει και αυτή ως ηρωίδα τον κύκλο της με έναν ακόμη επιτυχημένο παραμυθένιο γάμο… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…Κλασσική ιστορία ας μην επαναλαμβανόμαστε το γνωστό ζεύγος βασιλιάδων που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν τι σκατά όλοι τζούφιοι ήταν δεν μπορώ να καταλάβω…με τα χίλια ζόρια μένει έγκυος η βασίλισσα και κάθεται στο περβάζι του παραθύρου της, έξω πέφτει πυκνό το χιόνι και κεντάει….(τώρα τι κεντάει δε μας λέει το παραμύθι αλλά εγώ νομίζω ότι κεντούσε το γνωστό αριστούργημα-κέντημα ο γέρος και το τσιμπούκι..) …εκεί που κεντάει λοιπόν, τρυπάει το δαχτυλάκι της η καημένη η βασίλισσα και τρείς σταγόνες αίμα πέφτουν πάνω στο λευκό χιόνι...σε αυτή τη λεπτομέρεια κρύβεται όλη η αλήθεια για τον ανεξήγητο θάνατο της βασίλισσας-μαμάς της Χιονάτης και της αντικατάστασής της αργότερα από την κακιά μάγισσα μητριά….μόνη της το φαγε το κεφαλάκι της κι άφησε και το παιδί ορφανό να σέρνεται στα ξένα χέρια γιατί έπαθε πνευμονία αγαπητοί μου αναγνώστες! Λογικό αφού κεντούσε με ανοιχτό το παράθυρο χειμωνιάτικα (πως αλλιώς έτρεξε το αίμα πάνω στο χιόνι;;;;) και όλα αυτά για να κάνει τη γνωστή ευχή:….αχ να κάνω ένα κοριτσάκι με έχει άσπρο δέρμα όπως το χιόνι, με κόκκινα μαγουλάκια σαν το αίμα που έπεσε πάνω στο χιόνι και μαύρα μαλλάκια σαν τον έβενο του παραθύρου….και η ευχή της –ω του θαύματος-πραγματοποιείται αφήνοντας σε όλες τις άλλες μαμάδες ερωτηματικά του τύπου βρε μπας να ζητούσα κι εγώ ένα ξανθό με γαλάζια μάτια ή άλλα ερωτήματα για την καταγωγή αυτού του παιδιού και ποιος ήταν ο αληθινός του πατέρας….(μάθαμε τώρα όλες και το ρίχνουμε στις ευχές, μαύρος ο άντρας και κοντός, το παιδί ξανθό και δίμετρο…αχ αγάπη μου είχα ευχηθεί να βγει έτσι και μου κάνε τη χάρη η καλή μου νεράιδα….βρε σε ποιους τα πουλάνε αυτά;;;) αλλά καλός μαλάκας κι ο βασιλιάς, ας μη μακρυγορώ, η μικρή γεννιέται και τη βαφτίζουνε όχι Ελένη όχι Μαρία όχι Αννούλα αλλά με το πολύ πρωτότυπο και αρκετό για να οδηγήσει ένα παιδάκι στην τρέλα στο σχολείο Χιονάτη…κι όλα αυτά επειδή ήταν λίγο άσπρο…με την ίδια λογική, ανάλογα με τα εξωτερικά χαρίσματα του παιδιού σας μπορείτε σύμφωνα με το παραμύθι να τα βγάλετε: Κοντό, Χοντρό, Παραπολυχοντό, Ψηλό ή Ψηλή ανάλογα το φύλο, Θεόκοντο, Θεόκουφο(αν είναι κωφάλαλο), Πενταδάχτυλο, Δίβυζο και άλλα….Ε αυτοί το βγάλανε λοιπόν και με μεγάλη ευκολία μάλιστα Χιονάτη το παιδί που εμένα για να με βαφτίσει ο παπάς Αναμπέλα έφτυσε αίμα η μάνα μου γιατί δεν ήτανε λέει χριστιανικό…Η μάνα όπως προαναφέραμε αποκαθιστώντας την πάσα αλήθεια πέθανε λίγο καιρό μετά και ο πατέρας στις εννιά της μακαρίτισσας άλλην έφερε στο σπίτι…μία πανώρια γυναίκα λίγο ψωνάρα που τύγχανε να είναι μάγισσα και να διαθέτει ένα μαγικό καθρέφτη που τον ρωτούσε κάθε τρεις και δυο: Καθρέφτη καθρεφτάκη μου ποια είναι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα; Εσύ βασίλισσά μου της απαντούσε ο καθρέφτης που έλεγε πάντα την αλήθεια. Έτσι μας λέει το παραμύθι βέβαια…Η προσωπική μου άποψη ήταν ότι ο καθρέφτης ήταν γλυφτράκι αλλά μια πρωταπριλιά είπε να κάνει ένα αστείο και της απάντησε η Χιονάτη!!! Πριν προλάβει να της πει πρωταπριλιά!!, η μάγισσα δίνει εντολή σε ένα κυνηγό να πάει να σκοτώσει τη μικρή στο δάσος….για να μείνει αυτή η πιο όμορφη. Ο κυνηγός πάει τη μικρή στο δάσος τη λυπάται την παρατάει εκεί να μαζεύει λουλούδια και γυρνάει και λέει πως τη σκότωσε και η βασίλισσα ήσυχη πως κανείς δεν απειλεί την ομορφιά της συνεχίζει χαρούμενη τη βασιλική ζωή της…όλα βαινουν κατά το σχέδιο της πανούργας μητριάς γιατί –τι πιο φυσικό- ο βασιλιάς επιφορτισμένος με τα βαριά ηγετικά του καθήκοντα χαμπάρι δεν πήρε ότι απουσίαζε η μοναχοκόρη του για μήνες μετά…αλλά τι έκανε η μικρή Χιονάτη μόνη στο δάσος;;;; μάζευε λουλουδάκια και χάθηκε φυσικά (συμβαίνει συχνά στις νεαρές πρωταγωνίστριες των παραμυθιών..) και εκεί που είχε αρχίσει να απελπίζεται βλέπει μπροστά της να ξεφυτρώνει ένα μικρό σπιτάκι….μπαίνει μέσα και τι να δει…την αρχή της παραλογίας αυτού του παραμυθιού…εφτά καρεκλίτσες με εφτά πιατάκια με φαγητό, εφτά ποτηράκια, εφτά πιρουνάκια, εφτά μαχαιράκια, εφτά ψωμάκια, εφτά πετσετούλες και στην άκρη, εφτά μικρά χαριτωμένα κρεβατάκια…(συνεχίζεται…)

Μια Φωτογραφία, χίλιες λέξεις, Αιτή

Cadáveres en llamas - La tragedia en los ojos de EL PAÍS - ELPAÍS.com

Διαζύγιο εν τω μέσω οικονομικής κρίσης….τον νικητή θα κρίνει η AGB…

Και ενώ ο Πρωθυπουργός ανακοινώνει τα οδυνηρά αλλά αναγκαία σύμφωνα με την κυβέρνηση μέτρα σωτηρίας για την ελληνική οικονομία μόλις ένα 24ωρο πριν από το κρίσιμο τεστ του Προγράμματος Σταθερότητας στις Βρυξέλλες. H Ελένη ανακοινώνει το αναγκαίο και επώδυνο σύμφωνα με τα μεσημεριανά magazino διαζύγιο της, μόλις 12 ώρες πριν την έλευση του Φεβρουαρίου, αναταράσσοντας την ηρεμία της μέσης ελληνίδας νοικοκυράς και αλλάζοντας το μέχρι τώρα άψογο μοντέλο οικογενειακής ευτυχίας.

Με ύφος και τόνο που δεν άφηναν περιθώρια για παρερμηνείες, ο Πρωθυπουργός απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες υπογράμμισε ότι «ζούμε μια κρίση χωρίς προηγούμενο για τα δεδομένα της μεταπολίτευσης. (...) Δυστυχώς, εξαιτίας των καταστροφικών επιλογών του παρελθόντος, η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης. Παρ όλο το κλίμα καταστροφολογίας και το δραματικό διάγγελμα, ο Γιώργος δεν κατάφερε να βγει μπροστά στα νούμερα της AGB. Ο ίδιος έλληνας που θα υποστεί πάγωμα του ήδη χαμηλού μισθού, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και 20% αύξηση του φόρου στα καύσιμα έδειξε να ασχολείται περισσότερο με το διαζύγιο Μενεγάκης – Λάτσιου . Πρώτο θέμα το αν θα μιλήσει τελικά η Ελένη στην εκπομπή της ή όχι, ποιος είχε εξωσυζυγική σχέση και πως θα μοιραστεί η περιουσία για την οποία όλοι έχουν λόγω και άποψη αλλα οχι μερίδιο.Tον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο επισκίασε ο αγρότης από την Άνδρο που παρέσυρε την εθνική παρουσιάστρια στα άδυτα του έρωτα του, όσο για τον νομπελίστα Γιόζεφ Στίγκλιτς και τις δηλώσεις του, μικρά γράμματα μπροστά στις δηλώσεις κουμπάρων φίλων και συγγενών του πρώην ζεύγους. Συζητήσεις συζητήσεων και αναπάντητα ερωτήματα. 50% τηλεθέαση αναμένοντας έστω μια κουβέντα της Ελένης, μόλις 5% στις δηλώσεις του Γιώργου για το αύριο της χώρας.
Λάθος εποχή κ Παπανδρέου για να ξυπνήσετε ενα λαό αποκοιμισμένο μπροστά σε μια τηλεόραση. Αλλαξαν οι καιροί και μαζί κι προτεραιότητες. Η ικανοποίηση επέρχεται με την απαξίωση και τον εξευτελισμό του δίπλα. Ένα διαζύγιο έφτασε να πετά στην Τρίτη θέση της ενημέρωσης το θέμα της οικονομίας, και να αφήνει αδιάφορη οποιαδήποτε προσπάθεια δίκαιων αλλαγών και απαραίτητων προσαρμογών για το καλό της χώρας μας και ενα ξεχασμένο καλυτερο αύριο των παιδιών μας.
Τα συμπεράσματα δικά σας.