Παλιές μου φίλες γνώριμες......

...Και έρχεται η στιγμή που κολλάς σε μια σχέση,  παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είσαι μόνη,  απλά και μόνο γιατί αρνείσαι να παραδεχτείς ότι κάτι δεν πάει καλά. ..."
...Έτσι απλά έρχεται το τέλος;"  αναρωτιέσαι …παραγγέλνεις δυο κρέπες με νουτέλα και μπισκότο όσο εκκρεμεί το ερώτημα.

Παντρεύεσαι για να το σώσεις ...φοράς ένα λευκό νυφικό και χαιρετάς τα πλήθη, νομίζεις ότι είσαι υπερβολική αλλά δε γαμιέται..,  γεννοβολάς για να διαιωνίσεις το σπάνιο είδος σου, το μωρό αποτελειώνει το νευρικό σου σύστημα  αλλά προσποιείσαι ότι κανένας άλλος δεν θα σε αγαπήσει τόσο όσο αυτό ...η γειτόνισσα σε παροτρύνει να συνεχίσεις, όπου μεγαλώνει ένα μεγαλώνουν δυο, δεν θέλεις να την πληγώσεις γιατί σε νοιάζεται, φοβάστε ότι θα το μετανιώσετε και πάνω στην διχασμό στο στέλνει απρόοπτα ο θεός….

….Αυτός απουσιάζει πνευματικά και υλικά, η επαγγελματική του ζωή είναι σε ύφεση όσο η ερωτική σου ζωή περνάει κρίση , θέλεις χρόνο για τον εαυτό σου, σε ενοχλεί το παραμικρό, ο τρόπος που πίνει τον καφέ του, το casual στυλάκι που γοητεύει τα κοριτσάκια στα σαράντα του χρόνια… το εκδηλώνεις και σε αποκαλεί ανασφαλή, ..ανακαλύπτεις έντρομη ότι ακόμη και τα παιδιά σου του μοιάζουν!... δεν είσαι πια ερωτευμένη αλλά σιγά μη του δώσεις τώρα την πολυπόθητη ελευθέρια του …

…φαίνεται συνεχώς ενοχλημένος μαζί σου, είναι εμφανές πως θέλει να χωρίσετε αλλά δε θα βρει ποτέ το θάρρος να θέσει επί τάπητος το θέμα και η γυναικεία φύση σου εκστασιασμένη παίρνει εκδίκηση..

‘’ασυμφωνία χαρακτήρων’’

 ...γιορτάζεις  επετείους, γενέθλια, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου… επιβραβεύεις την συναισθηματική του γενναιοδωρία υπενθυμίζοντας το φόρεμα των τριακόσιων ευρω που δικαιωματικά σου αξίζει… στο χαρίζει και αυτόματα αντιλαμβάνεσαι πως είναι  très chic για καθημερινό….

…Οι ώρες περνάνε,  καπνίζεις στο μπαλκόνι  και ο λαχειοπώλης της γειτονίας σου φαίνεται κάθε μέρα και πιο γοητευτικός; «Είναι φυσιολογικό αυτό;» αναρωτιέσαι και και ξαφνικά πιάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται «πώς θα ήταν αν ...; ..αλλά δεν»

… Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ χτυπάει μήνυμα στο κινητό σου και σε βγάζει από τον λήθαργο,  …meeting, ... μπαίνεις στο σπίτι αγανακτισμένη και ξαφνικά…

 Ντρινννν….

«Έλα ρε Μαράκι! η Νικολέτα είμαι από την κατασκήνωση; Με θυμάσαι;;;;;;»