Πριν φτάσει όμως στο σπιτάκι η βασίλισσα εφοδιάστηκε όπως μας πληροφορεί ο μύθος με τον κατάλληλο δολοφονικό μηχανισμό που ακούει στο όνομα…μεταξωτές κορδέλες. Φτάνει στο σπιτάκι και αρχίζει να διαλαλεί την πραμάτια της….Κορδέλες…ωραίες χρωματιστές κορδέλες….Η Χιονάτη, αγνοώντας το γεγονός ότι για εβδομάδες είχε να συναντήσει άνθρωπο σε εκείνη την περιοχή και ότι δεν ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον πλανήτη μια γριά να πουλάει κορδέλες στη μέση του πουθενά, επίσης αγνοώντας το γεγονός ότι βρισκόταν εκεί όχι από βίτσιο αλλά επειδή ήταν υποψήφιο θύμα δολοφονίας και κρυβόταν, αποφάσισε να αγνόησει και τις συμβουλές των νάνων και άνοιξε την πόρτα για να θαυμάσει τις κορδέλες…Πάρε μία κορδέλα καλή μου για τον κορσέ σου…την παρότρυνε η γριά-μεταμφιεσμένη βασίλισσα. Αχ! Είναι τόσο όμορφες σκέφτηκε η εντελώς βλαμμένη Χιονάτη…Έλα πάρε μία θα σου την κάνω δώρο…Αχ! Τι καλά σκέφτηκε η αθώα Χιονάτη και δε μπήκανε ψύλλοι στα αυτιά της ότι η παράξενη εμπόρισσα στη μέση του πουθενά που βρήκε επιτέλους έναν πελάτη αντί να του πιάσει τον κώλο, του χάριζε την πραμάτια της…Ελα, κάτσε να σου τη δέσω…συνέχισε η γριά και η δικιά μας σαν το βόδι κάθησε….Με μιας η κακιά μητριά βάζει μπρος το σατανικό της σχέδιο που αν επρόκειτο για άλλο θύμα θα ήταν εντελώς αποτυχημένο, αλλά με τη Χιονάτη πέτυχε και της σφίγγει τόσο πολύ τις κορδέλες που δεν μπορεί να αναπνεύσει και πέφτει λιπόθυμη και μισοπεθαμένη στο πάτωμα….ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ…δεν το πιστεύω την ξέκανα με δυό κορδέλες!!!! Σκέφτηκε η μητριά…Τελικά είναι πιο ζώον από ότι νόμισα….Και τώρα είμαι και πάλι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα!! Το μεσημέρι οι νάνοι, ταλαιπωρημένοι και καταϊδρωμένοι γύριζαν από τη δουλειά συζητώντας: τι να μας μαγείρεψε σήμερα η μικρή; Γιουβαρλάκια; Αυγά με μπέικον; Μακαρόνια ογκραντέν; Φιλέτο με σως αλλά κρεμ; Και καταπεινασμένοι όρμησαν μέσα στο σπίτι και τι να δουν; Τη Χιονάτη στο πάτωμα κατάχλωμη σα νεκρή…Ας το διάλο, τίποτα δεν ετοίμασε σκέφτηκαν όλοι αλλά δεν το έδειξαν…αντ’αυτού προσποιήθηκαν ένας ένας ότι τη χαστούκιζαν για να ξυπνήσει, ενώ στην πραγματικότητα βγάζανε το άχτι τους που θα μένανε νηστικοί…Ξύπνα μωρή…Τι νερό της ρίξανε, τι χαστούκια, τι τη γυρίσανε ανάποδα…αυτή εκεί αμίλητη, ακούνητη…ξαφνικά ο Γκρινιάρης δεν άντεξε και ξέσπασε….Ε αι σιχτίρ από τότε που ήρθε αυτή η χλεμπονιάρα μπουκιά δεν έχουμε βάλει στο στόμα μας θέλει να μας κάνει όλους σαν τα μούτρα της αδύνατους…..Και τότε ένα λαμπάκι άναψε στο μυαλό του Σοφού που ήταν και ο πιο σοφός από όλους…Καλέ σαν πολύ αδύνατη δεν είναι σήμερα η Χιονάτη;;; τι σφιχτά που είναι αυτές οι κορδέλες….κάτσε να τις ξεσφίξω λίγο…τσουπ τσουπ –ω του θαύματος!! Η Χιονάτη άρχισε σιγά σιγά να αναπνέει και να επανέρχεται στη ζωή! Καλοί μου νάνοι τι θα έκανα χωρίς εσάς τους ρώτησε και τους διηγήθηκε τι είχε συμβεί…Οι νάνοι άκουσαν υπομονετικά την ιστορία της ηλιθιότητάς της παρότι όλοι ήθελαν να φάνε και να κοιμηθούν γιατί είχανε σηκωθεί από τα χαράματα σε αντίθεση με τη Χιονάτη που ξύνονταν από το πρωί…καρτερικά λοιπόν ακούσαν την ιστορία της, τη συμβούλεψαν να μην ξανανοίξει σε κανέναν και σκέφτηκαν να παραγγείλουν πίτσα αλλά δεν είχε ανακαλυφτεί ακόμη…έτσι έπεσαν νηστικοί για να σηκωθούν την επόμενη μέρα να πάνε στη σκληρή τους εργασία…Πίσω στο παλάτι η μητριά μόλις γύρισε και πριν καλά καλά ξεφορτωθεί τα κουρέλια με τα οποία είχε μεταμφιεστεί σε γριά πραματευτού έτρεξε στον καθρέφτη να επιβεβαιώσει το φονικό…Ο καθρέφτης της αποκάλυψε την εικόνα της Χιονάτης να πρήζει τους νάνους με την ιστορία της κι αυτοί να την ακούνε βαριεστημένα…Φτου γαμώτο σκέφτηκε η βασίλισσα που νόμιζε ότι είχε κάνει το τέλειο έγκλημα…Άντε πάλι από την αρχή…Κι αφού κάθισε και σκέφτηκε κατέληξε σε ένα δηλητηριασμένο μήλο που θα έριχνε τη Χιονάτη σε αιώνιο ύπνο (ρούτινα) από τον οποία θα ξυπνούσε με το πρώτο αγάπης φιλί (αρχιρουτίνα…) σιγά μη προλάβουνε να τη φιλήσουνε σκέφτηκε η κακιασμένη μητριά…οι νάνοι θα τη νομίσουνε νεκρή και θα τη θάψουνε ζωντανή…ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…Και μια και δυό τρέχει πάλι πίσω στο σπιτάκι (μεταμφιεσμένη σε γριά φυσικά) τοκ τοκ….ποιός είναι; Μήλα ωραία λαχταριστά μήλα πουλάω! Τώρα καταλαβαίνετε βέβαια ότι δε θέλω να απομυθοποιήσω την τραγική φιγούρα της Χιονάτης αλλά μιλάμε για εξαιρετικό βούρλο…Μια μέρα πριν κι ενώ είχε να δει άνθρωπο για μήνες, μια γριά εμπόρισσα τη δολοφονεί παρά λίγο…Την επόμενη μέρα ξαναεμφανίζεται η ίδια περίπου φιγούρα. Ξανανοίγεις την πόρτα; Κι όμως, η πανέξυπνη ηρωίδα μας που η μάνα της δε σκέφτηκε στην αρχική ευχή της να προσθέσει και το αχ! Το παιδάκι μου να έχει κι ένα μυαλουδάκι σαν του Αινστάιν…άνοιξε την πόρτα κι έμπασε μέσα τη γριά με το πανέρι που της πρόσφερε άλλη μια φορά δώρο ένα λαχταριστό κατακόκκινο μήλο. Όλα αυτά είναι συμβολικά θα μου πείτε…το κακό που δελεάζει το καλό όπως το φίδι την Εύα με ένα μήλο αλλά η κεντρική ιδέα δεν αλλάζει. Πρόκειται για ένα εξαιρετικής χαζομάρας άτομο και μάλιστα ανυπάκουο μιας και οι νάνοι είχανε βαρεθεί να της υπενθυμίζουνε να μην ανοίγει σε κανέναν την πόρτα. Δάγκωσε λίγο μήλο καλή μου, είπε η γριά…Ευχαριστώ κι έχω μια πείνα είπε η ακαμάτρα Χιονάτη που ακόμη δεν είχε μαγειρέψει ως συνήθως…Γκνιάμ Γκνιάμ…με την πρώτη μπουκιά πέφτει κάτω σα νεκρή. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ τα γνωστά να μη σας κουράζω η βασίλισσα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια ευχαριστημένη για το έργο της αν και δε θα’πρεπε γιατί το σχέδιό της ήταν για ακόμη μια φορά εντελώς αφελές αν επρόκειτο για θύμα με έστω το βασικό δείκτη νοημοσύνης. Οι εφτά ταλαίπωροι νάνοι, από τη σκληρή εργασία και τη νήστεια της προηγούμενης ημέρας έσερναν τα κουρασμένα κορμιά τους προς την καλύβα τους...Στο νου τους είχαν ένα πράγμα: το ΦΑΙ…..Μπήκαν μέσα ένας ένας και αγνοώντας το κορμί της Χιονάτης που κείτονταν για ακόμη μια φορά στο πάτωμα κάθισαν στο τραπέζι…Αντε καλεεεεεεε….έχουμε λυσσάξει….Χιονάαααααατηηηηηηη Χιονάαατηηηηηη μα που είναι αυτό το κορίτσι επιτέλους πιά….Στο πάτωμα είναι αναφώνησε ο Χαζούλης…Άντε πάλι τα ίδια…Εγώ δεν το κουνάω από εδώ είπε ο Γκρινιάρης και γιατί να τον κατηγορήσουμε;;…Άρχισε πάλι ο γύρος της απόγνωσης με χαστούκια, νερά, αμμωνίες μόνο που στην αγανάκτησή τους προστέθηκαν αυτή τη φορά και μερικές κλωτσιές, αλλά το άψυχο σώμα της Χιονάτης δεν αντιδρούσε…Αφού είδαν και απόειδαν οι νάνοι άρχισαν να πέφτουν μία μία οι ιδέες….να τη θάψουμε έλεγε ο ένας…να τη βάλουμε στο ψυγείο ένας άλλος, να τη φάμε ένας τρίτος…να της φτιάξουμε ένα γυάλινο φέρετρο και να την βάλουμε μέσα μέχρι να έρθει ένας πρίγκιπας να την ξυπνήσει με το πρώτο αγάπης φιλί αναφώνησε ο Χαζούλης που το’παιζε χαζός, όμως φήμες λένε ότι ζούσε διπλή ζωή ως νάνος και ως τσουτσές της βασίλισσας και είχε ακούσει το πανούργο σχέδιό της όταν το ετοίμαζε…Αυτή είναι φίλοι μου η πάσα αλήθεια γύρω από την περίεργη αυτή ιδέα των νάνων να βάλουνε την Χιονάτη σε ένα γυάλινο φέρετρο και να την απιθώσουνε στη μέση του πουθενά…Αυτός κι ένας άλλος λόγος βέβαια…για να μπορούν κάθε μέρα περνώντας από κει να τη μουτζώνουνε ενθυμούμενοι τις ταλαιπωρίες που πέρασαν για χάρη της και να τους φεύγουνε τα νεύρα…Όλα κυλούσαν όμορφα για λίγα χρόνια, η βασίλισσα χαίρονταν γιατί είχε απομείνει η πιο όμορφη, οι νάνοι βρήκαν την ησυχία τους και τα κρεβάτια τους που τα είχε καταλάβει η πρώην πιο όμορφη και τώρα ψιλονεκρή Χιονάτη..μέχρι που μια μέρα ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας….Αυτό το θεσμό πάλι δεν μπόρεσα να τον καταλάβω ποτέ…Τι ακριβώς κάνουνε όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι πρίγκιπες και βρίσκονται στα πιο άκυρα μέρη είναι πράγματι ανεξήγητο…Πρόκειται πάντως για μάστιγα που σταμάτησε όμως κάπου στην Αναγέννηση γιατί σήμερα οι Πρίγκιπες περιπλανιώνται μεν αλλά σε πολύ συγκεκριμένους προορισμούς: στα σούσι μπαρ, στα σαλέ της Ελβετίας, για σαφάρι στην Αφρική, και άλλα διασκεδαστικά μέρη, σίγουρα όχι όμως μέσα στα δάση του Αμαζονίου με την ελπίδα να βρούνε γκόμενα όπως οι πρίγκιπες της εποχής αυτής…Ο δικός μας πάντως περιπλανιώτανε σαν το μαλάκα και κάτι άρχισε να του βρωμάει…Ακολούθησε τη βρώμα και τι να δει; Μια κοπέλα μέσα σε ένα γυάλινο φέρετρο….και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν να κοιτάξει καλά καλά αν τον βλέπει κανείς, να ανοίξει το φέρετρο και να φιλήσει την ψόφια πριγκίπισσα….Καλά έχω δει βίτσια και βίτσια αλλά σαν αυτό τον πρίγκιπα δε νομίζω να υπάρχει (ίσως λίγο τον φτάνει η άλλη που φίλησε το βάτραχο). Και αφού λοιπόν ικανοποίησε τις νεκροφιλικές του τάσεις κίνησε να φύγει…Για κακή του τύχη όμως, έλυσε και την κατάρα με το φιλί κι αναγκάστηκε να φορτωθεί για σύζυγο μια ηλίθια και να την πάρει μακριά σε κάποια μακρινή χώρα…Και όλοι ζήσανε ευτυχισμένοι…Ήταν τόσο απλό να λυθεί το ζήτημα τελικά από την αρχή…Η βασίλισσα-μητριά-κακιασμένη-μάγισσσα το μόνο που την ένοιαζε ήταν να είναι η πιο όμορφη σε ολόκληρη τη χώρα…Αντί να αναλώσει όλο αυτή τη φαιά ουσία και να φορτωθεί τρεις απόπειρες δολοφονίας, να κάνει τη ζωή εφτά μουτζωμένων από τη μοίρα ταλαίπωρων ακόμη πιο δύσκολη και να παντρέψει με το ζόρι έναν περιπλανώμενο μεν αλλά με περίεργα γούστα πρίγκιπα, μπορούσε απλούστατα να στείλει τη Χιονάτη στο εξωτερικό ίσως εσώκλειστήη σε κάποιο κολέγιο στην Ελβετία κυρίες και κύριοι…Σε κάποια άλλη χώρα τελοσπάντων…Έτσι και οι δύο θα ήταν ομορφότερες σε ολόκληρη τη χώρα, στη δικιά της κάθε μία αντίστοιχα…Αλλά έχουμε ξαναναφερθεί στο γνωστό σαδομαζοχισμό που δέρνει τους πρωταγωνιστές των παραμυθιών...τέλος.
